طبق قانون تجارت ایران، شرکت ها به ۷ دسته کلی تقسیم می شوند که یکی از آن ها شرکت های تعاونی می باشد.
این شرکت از نظر محبوبیت و تقاضا در رتبه سوم قرار دارد. هدف و مزایای تاسیس شرکت های تعاونی ایجاد رفاه و آسایش برای مسئولین، شرکا و رفع نیازهای عمومی و ارائه خدمات عمومی می باشد.
تعاون در لغت به معنای همکاری در رفع نیازمندی های عمومی و همگانی می باشد. منظور از شرکت های تعاونی هم شرکت هایی است که نیازمندی های همگانی را رفع کند و سطح کیفیت رفاهی جامعه را بالا ببرد.
به عبارت دیگر افراد با تاسیس یک شرکت تعاونی به دنبال کسب درآمد، شهرت و سودآوری برای خود و دیگر اعضا نیستند بلکه به دنبال همکاری و تعاون در راستای کمک به آسایش همگانی، کاهش هزینه ها و جلوگیری از مضرات احتمالی در جامعه می باشند.
لازم به ذکر است که ثبت شرکت تعاونی از سوی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی انجام شده و به ۴ دسته ی کلی زیر تقسیم می شوند:
شرکت های تعاونی تولیدی شامل خدماتی در امور کشاورزی، دامپروری، دامداری، شیلات، پرورش زنبور عسل، پرورش و صید ماهی، عمران، صنعت، معدن و نظایر این ها می باشد.
شرکت های تعاونی توزیعی به شرکتی که در امور مربوط به تهیه و توزیع کالا چه برای تولیدکننده و چه برای مصرف کننده و همچنین در امور تهیه مسکن برای اعضاء در زیر مجموعه های کارگری، کارمندی و آزاد فعالیت دارد؛ گفته می شود.
منظور از شرکت های تعاونی اعتباری، شرکت هایی است که برای رفع نیاز شرکا تاسیس می شود.
شرکت های تعاونی چند منظوره هم امکان ارائه تعاونهای گسترده ای را فراهم می کند. از جمله گرایش های شرکت های چند منظوره می توان به کشاورزی، صنعتی، مسکن، معدنی، خدماتی، اعتبار، حمل و نقل اشاره کرد.